احترام آب را داشته باشیم

فاطمه جعفری/ کودکی که تازه دیده باز می‌کند^۱، از درون یک دنیای آبی به دنیای خاکی پای نهاده است. جنین در رحم مادر با ریه‌هایی بسته و بدون اکسیژن در آب شناور است و این گونه است که این گفتار صادق می‌شود: «و همه‌چیز زنده به آب است»^۲ و آدمی پیش از این که به خاک آید و بر خاک نشیند، آموختۀ آب و زنده به آن است. تجربۀ سالیان سال (بالاتر از ۴۰) زندگی با آب، آب‌بازی، شنا، شیرجه، واترپلو و حرکات موزون در آن(Synchronise) و این اواخر آب‌درمانی(Hydrotraphy) و ورزش آبی(Aqua Jim) برایم ره‌آوردهای معنوی بسیار و البته مادی کمتری داشته است. تجربه‌هایی که درک بسیاری از آن‌ها فقط برای خودم و کسانی که همگن با آب و به قول خودمان جزئی از آب شده‌اند، قابل درک است.

خاطرات، با این خلقت زیبا و گوهرگون خالق که می‌توان گفت آموخته‌های من هستند که در این رابطۀ خاص و تنگاتنگِ تمامی این سال‌ها پدید آمده‌اند و راهبر و راه‌کارهای زندگی‌ام شده‌اند. آن چنان که وقتی شادم خود را غوطه‌ور در آب می‌بینم، غمگینم، دل به دریا می‌زنم و عقدۀ دل در آب می‌گشایم و همۀ احساساتم را با آن شریک می‌شوم.

شنا کردن یک راه ساده است که امید به زندگی را در افراد افزایش می‌دهد و راه رفتن در آب و آب‌درمانی که برای کهن‌سالان و سال‌خوردگان، خصوصاً آن‌هایی که با محدودیت‌های حرکتی در خارج از آب مواجه‌اند، آن‌چنان دلنشین است و حس اعتماد به نفس را در ایشان افزایش می‌دهد که من تعبیر «قدم زدن در بهشت» را برایش مناسب می‌دانم. آبْ‌آموخته‌هایم می‌گویند که انسان نیز بی‌شباهت به آب نیست. اگر بخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد باید جریان داشته باشد، برود و پیه برخورد با سختی‌ها را به تن بمالد و سرد و گرم دنیا را بچشد. آموختم ذات آب پاکی و روشنی است. پس خوبی و نیکی راستین نیز به آن می‌ماند. آب برای همه خوب است، رقابت نمی‌کند، جدا نمی‌کند. جسم و جان و روح و روان، همه را می‌شویَد و می‌پالاید.

پس این عنصر، مثبت است. انرژی منفی را جذب می‌کند و این برترین، زیباترین و به زعم من لذت‌بخش‌ترین خصلت آن است. از هرکه و هرچه کِدر شدی و دلت گرفت، کم‌ترینِ آن لذتِ ذکرشده، نوشیدن یک لیوان آب است و برای تخلیۀ انرژی منفی برتر از آن ظرف پُر آب، وان، حوض و استخر و بزرگ‌ترین، دریاست. چراکه هرچه حجم آن بیشتر باشد قدرت تخلیۀ انرژی منفی هم بیشتر است. پس برای استفاده از این دست‌پروردۀ خالق، آب بنوشیم، شنا کنیم، به کنار دریا برویم و برای تخلیه و دوری انرژی منفی از خود، از آن استفاده کنیم.

و بهترین معنویتی که از آب آموختم، این بود که مانند آب خود را در هر ظرفی و با هر شرایط و موقعیتی وفق بده، لیک راه شناوری خاص خود را بیاموز و روان باش و روان… پس قدرش را بدانیم. مادربزرگ خدابیامرزی داشتم که همیشه برای ارزش‌گذاری بر هر چیز می‌گفت، احترام فلان چیز را داشته باشید، مثلاً «احترام دندان‌هایتان را داشته باشید»، یا «احترام درخت آلبالوی حیاط را داشته باشید» و در همین نزدیکی‌ها هم بود که دیدم و خواندم «هر بار که شیر آب را باز می‌کنید، اگر مصرف نشود هم به فاضلاب تبدیل می‌شود.» ^۳ پس از قول مادربزرگ خدابیامرزم می‌گویم: «احترام آب را بیشتر داشته باشیم».

پانوشت‌ها

1. زنده یاد فریدون مشیری.
2. کل شیء فی الماء.
3. موقعیت زن در تغییرات آب و هوایی، (شهلا فروزانفر)، فصلنامۀ صنوبر، شماره ۳.

فصلنامۀ صنوبر، سال دوم، شمارۀ چهارم، ص ۲۸ و ۲۹.