نگاهی به عکسهای سعید هادی پور

سعید هادی پورسعید هادی پور متولد ۱۳۶۸ در تهران و فارغ التحصیل حقوق قضایی عکاسی را از سال ۸۴ به صورت خود آموز آغاز و به دلیل علاقه به طبیعت پس از چندین سال طبیعت گردی و سفر عکسهای او به سمت عکاسی آسمان شب، طبیعت و منظره سوق پیدا نمود و امروز به دلیل دغدغه ی همیشگی اش برای حفظ محیط زیست با هدف آگاهی بخشیدن در زمینه ی محیط زیست اقدام به جمع آوری مجموعه عکسی از اقصی نقاط ایران نموده است تا با نمایش وجه ای متفاوت از جایگاه انسانی، تلنگری باشد به تمام کسانی که خود را حاکم و مالک زمین می دانند.

  • عکس برگزیده مسابقه عکاسی سونی سال ۸۶
  • عکس برگزیده پوستردوره ی سوم مسابقه عکاسی مترو و مردم۸۹
  • سه عکس برگزیده درسومین دوره مسابقه عکس مترو و مردم۸۹
  • دوعکس برگزیده مسابقه عکاسی طهران کاشی نو۹۱
  • نمایشگاه گروهی طهران کاشی نو درگالری پردیس ملت۹۱
  • برنده جایزه اولین دوره مسابقه عکاسی پراززندگی (بانک آینده)۹۴
  • سه عکس برگزیده در ۳ بخش مجزا از سومین جشنواره بین المللی عکس خیام۹۴
  • دو عکس برگزیده در جشنواره بین المللی سبز ایران ۹۵
  • نمایشگاه گروهی جشنواره بین المللی سبز ایران در موسسه صبا۹۵
  • حضور آثار در نمایشگاه TRAVEL ADVENTURE SHOW LONDON -2017
  • تک عکس برگزیده در مسابقه عکاسی “نور در قدمگاه معماری ” خانه عمران و معماری
  • دو عکس برگزیده در بخشهای مردم وسفر از جشنواره بین المللی عکس نوروز_تاجیکستان ۲۰۱۷
  • یک عکس برگزیده در بخش منظره از جشنواره بین المللی عکس ویکتور پولنسکی – قرقیزستان ۲۰۱۷
  • سه عکس برگزیده در دو بخش MAP,KPA جشنواره بین المللی هنر هند ۲۰۱۷
  • عکس برگزیده در ششمین دوره جشنواره بین المللی سبز ایران ۹۶
  • نمایشگاه گروهی ششمین دوره جشنواره بین المللی سبز ایران ۹۶
  • ساخت و تولید ۱۹ قسمت مستند ایرانگردی “سفرساز” در شبکه دو سیما و اجرای ۱۸ برنامه زنده
  • انتشار تک عکس در مجله نشنال جئوگرافیک فارسی ۹۷
  • ۴ عکس برگزیده در سه بخش از مسابقه بین المللی خیام۲۰۱۷

طبیعت، نمادِ محیطی غیر انتزاعی است که انسان در آن هیچ حاکمیتی ندارد و تنها می تواند بخشی کوچک از آن باشد. طبیعت؛ فضای ذهنی برای انسان ایجاد نمیکند بلکه او را آزاد میگذارد تا از هر آنچه که میخواهد تغذیه کند. طبیعت؛ زندگی بخش است، عشق، آرامش و جسارت می بخشد، بی آنکه چشم داشتی به نداشته های انسان داشته باشد.
محیطِ طبیعی هیچ معیاری برای انسان تعیین نمیکند و به سادگی حقیقت وجود آدم را می پذیرد بی آنکه بخواهد تغییر در تو ایجاد کند تو راتغییر می دهد. اما آدمی از این بخشندگی، از این آزادی مطلق، به توهُم قدرت می رسد و به خیال مالکیت دست به نابودی طبیعت می زند. مَنیَّت بیانگر، شأن حضور انسان است در طبیعت”ما هیچ، ما نگاه…”

سعید هادی پور