نگاهی به عکسهای میثم میرزنده دل
میثم میرزنده دل متولد مهرماه ۱۳۶۳ در شهر تهران.
آغاز فعالیت عکاسی حرفه ای در سال ۱۳۸۶ و همکاری با حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان عکاس خبری. در سال ۱۳۸۷ به عنوان عکاس در آژانس عکس سوره مشغول به فعالیت شد. همکاری با رسانه های مختلف همچون شبکه بین المللی پرس تی وی ، خبرگزاری مهر، روزنامه جام جم ، گروه مجلات همشهری به عنوان عکاس خبری طی سال های ۸۶ تا ۹۱٫ دبیر عکس ماهنامه نسیم بیداری طی سالهای ۸۸ تا ۸۹ و ۹۱ تا ۹۲٫
در سال ۲۰۰۹ با انگیزه کسب تجارب جدی تر و آشنایی با عکاسی مستند اجتماعی در مقیاس بین المللی طی دو سفر به کشور افغانستان با فضای بین المللی عکاسی مستند اجتماعی و نیز عکاسان صاحب نام این عرصه آشنا و عکاسی مستند اجتماعی را به عنوان مهمترین رسالت انتخاب نمود. طی سال های گذشته علاوه بر انجام پروژه های کوتاه مدت عکاسی، دو پروژه طولانی مدت با موضوع بحران محیط زیستی دریاچه ارومیه و نیز مجموعه ای با هدف بازتاب مسائل جوانان ایرانی در دست انجام دارد.
مجموعه عکس ” سکوت دریاچه ” بخشی از واقعیت تلخ و گزنده ای است که دریاچه ارومیه و شهرها و روستاهای اطراف آن را تحت تاثیر قرار داده است. در سال های قبل فقط اخباری درباره خشک شدن دریاچه شنیده بودم ولی پس از اولین سفرم به ارومیه و دیدار از دریاچه ارومیه در سال ۹۱ متوجه عمق فاجعه شدم و از آن زمان داستان این دریاچه ی فرو رفته در سکوت، تبدیل به دغدغه ای بزرگ و غم انگیز برای من گردید. دریاچه ای که در زمانی نه چندان دور مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی بوده است و امروز گسترده ترین منطقه اندوه قلمداد می شود.
دریاچه ارومیه با مساحتی حدود ۶ هزار کیلومتر مربع، واقع در شمال غربی ایران، بزرگترین دریاچه آب شور در خاورمیانه است و در رده بزرگترین دریاچه های آب شور جهان محسوب می شود. از اوایل دهه ۸۰ شمسی که حجم آب دریاچه کاهش پیدا کرد، تا امروز که بر طبق آمار بیشتر از ۷۰ درصد از آب دریاچه ارومیه خشک شده است خانواده های بسیاری در شهرها و روستاهای اطراف، از این مناطق به شهرهای دیگر کوچ کرده اند. زمین های کشاورزی بسیاری خشک شده است، اماکن تفریحی متعددی متروکه و کسب و کار بسیاری از مردم تعطیل شده است.
روایت سکوت دریاچه ارومیه از طریق این مجموعه عکس، تلنگری برای خودم و مخاطبان خواهد بود. امیدوارم هرگز فراموش نکنم شنیدن صدای خرد شدن بلور نمک را به جای لطافت لغزش آب زیر پاهایم، هنگام عکاسی در بستر دریاچه. خشک شدن دریاچه ارومیه در کنار شنیدن اخبار خشکسالی در مناطق مختلف ایران هشداری ست برای وقوع بحرانی به مراتب جدی تر که آینده ایران را تهدید می کند. بحرانی که در صورت فراگیر شدن مصیبتی برای زندگی فردی و اجتماعی همه ما خواهد بود.
طی سالهای گذشته تلاش های بسیاری توسط دولت، مردم و سازمانهای مختلف برای نجات جان دریاچه ارومیه انجام شده است که برخی از آنها موثر بوده اند و آب را به قسمت هایی از دریاچه بازگردانده اند، برای همه علاقه مندان به محیط زیست همچنان امید آن است که روزی دریاچه ارومیه که این ایام در کفن سفیدی از نمک پوشیده شده، حیاتی دوباره یابد.