سیل ویرانگر در ژاپن ناشی از مدیریت نامناسب جنگل ها

سیل ها عوامل مختلفی دارند، حتی در کشورهای پیشرفته جهان نیز عدم مدیریت مناسب جنگل ها میتواند وقوع سیل ها را تشدید کند.

سیل در مناطق شمالی کیوشو در ژاپن، ۳۰ کشته بر جای گذاشته و باعث تخلیه ۴۰ هزار نفر از سکنه محدوده سیل شده است. باران های سیل آسا باعث رانش زمین و طغیان رودخانه ها شد، شدت سیل به حدی بود که هر آنچه در مسیر بود را با خود حمل کرد.

شدت و عظمت این سیل در یک منطقه ۳۰ کیلومتری از شرق به غرب و ۱۵ کیلومتر از شمال به جنوب به حدی بود که از آن بعنوان فاجعه طبیعی یاد می شود. در سال ۲۰۱۲ نیز سه بخش از منطقه کیوشوی ژاپن شاهد وقوع سیل های ویرانگری بود که باعث مرگ و میر ۳۰ نفر شده بود. یکی از عوامل تشدید ویرانگری بارش و سیل در این منطقه به جنگل های کوچک دست کاشت ارتباط دارد. تنه درختان مرده و یا قطع شده که در محل رها شده اند، توسط رانش زمین به حرکت درآمده و خانه ها و پل ها را در مسیر خود از بین برده و جاده های دسترسی را مسدود کرده اند.

۲۰۰ هزار تن تنه درخت در خلیج سوبو
جنگل سدر ثروت منطقه است. تنه این درختان می تواند به قطر ۵۰ تا ۶۰ سانتی متری برسد. بسیاری از درختان قطعه قطعه شده اند و تا انتقال به سایر مناطق برای استفاده بر روی زمین مانده اند. شرکت جنگل ها این تنه های قطع شده را بتدریج انتخاب می کند. رقابت با چوب وارداتی برای این شرکت ها باعث شده تا حجم بالایی از درختان قطع شده در جنگل ها باقی بماند.
پس از سیل در خلیج سوبو بیش از ۵۰۰ تنه درخت با حجم ۳۰۰ هزار مترمکعب و وزن ۲۰۰ هزار تن برجای ماند. سطح جنگلی بیش از دو سوم مساحت مجمع الجزایر ژاپن را تشکیل داده است. یک تراکم استثنایی برای کشوری صنعتی که روی زمین های کوهستانی قرار دارد. در ژاپن جنگل ها قربانی صنعتی شدن پس از قرن نوزدهم با استفاده شدید چوب جنگل ها بعنوان منبع انرژی شدند. سطح جنگل های ژاپن در جنگ جهانی دوم و پس از سال ۱۹۴۵ به نصف کاهش یافته بود. سیاست احیای جنگل ها پس از اتمام جنگ مورد توجه مقامات ژاپنی به خصوص احیای درختان مخروطی مانند سروهای ژاپنی قرار گرفت.

بهره برداری از جنگل های محلی و نگهداری ضعیف آنها
با افتتاح بازار بین المللی در دهه ۱۹۶۰ در ژاپن، صنعت چوب در ژاپن تبدیل به واردات چوب با هزینه کمتر از خارج کشور شده است. در حالیکه در همان دهه کشور از لحاظ تولید چوب جنگلی خودکفا بود، ولی در حال حاضر ژاپن به یکی از بزرگترین وارد کنندگان چوب تبدیل شده است، دراصل این کشور به تنهایی یک چهارم واردات چوب جهان را در اختیار دارد. از منابع محلی جنگل بهره برداری کمتر میشود و نگهداری از آنها نیز از مدیریت ضعیفی برخوردار است. به خصوص علاقه به قطع درختان مخروطی ( که ۴۰% از سطح جنگل های ژاپن را تشکیل میدهد) باعث شده تا « سد سبز جنگلی» در برابر سیل و رانش زمین بسیار ضعیف گردد. خالی شدن مناطق حومه جنگلی از سکنه نیز باعث عدم مدیریت این منابع شده است. از سوی دیگر حادثه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱، جنگل های شمال هونشو را برای دهه ها به مواد رادیو اکتیو آلوده کرد.

ترجمه: شهره صدری خانلو
منبع: لوموند